Er zijn vier
soorten bevrijding (mukthi)
[Dit
hoofdstuk in het Engels]
Aanbidding
die het bewustzijn geheel opeist, die geen ruimte laat
voor enige andere gedachte, en waarin het gevoel
zuiver is, wordt zelf een staat van diepe meditatie
(bhavasamadhi). Daarin verschijnt de Heer voor
het innerlijk oog van de toegewijde in de vorm die
deze voor zijn aanbidding heeft gekozen. Dat visioen
is niet slechts verbeelding; het is een ervaring van
het 'aangezicht'. Zonder zijn plaats te verlaten kan
de toegewijde in de tegenwoordigheid van de Heer
verblijven. Hij vertoeft dus voortdurend in Gods
nabijheid (salokyamukthi). Bovendien beleeft de
toegewijde alles wat hij ziet als Gods heerlijkheid
(samipyamukthi). Ook kan hij nog in goddelijk
bewustzijn leven (sarupyamukthi). Dit is de
uiteindelijke vrucht van een leven in liefde voor God
(bhakthi sastra). Toch is er in dit stadium nog
een restje overgebleven van het gevoel verschillend te
zijn. De leer van het nondualisme (adwaitha siddantha)
zal dit stadium dus niet als het allerhoogste
beschouwen. We kunnen niet maar aannemen dat de
toegewijde door zijn gelijkvormigheid met de Heer
(sarupya) het goddelijk vermogen heeft te scheppen, te
onderhouden en te vernietigen. Het allerhoogste
stadium is pas bereikt wanneer elk spoor van verschil
is verdwenen en vereniging met God
(sayujyamukthi, of ekanthamukthi) tot
stand is gekomen dankzij goddelijke genade, die
geschonken werd wegens de zuivere kern in ieders
geestelijke inspanning (sadhana); ze wordt niet
geschonken als resultaat van inspanning. De toegewijde
zal streven naar deze vereniging met God
(aikyam). Hij zal de Heer willen dienen op de
manier die hem het beste ligt, en hij zal de vreugde
willen ervaren van de vorm waarin hij zich de Heer
voorstelde. Maar door de genade van de Heer zal hij
niet alleen in de voortdurende nabijheid van de Heer
verkeren (salokyamukthi), in alles wat hij ziet
Gods heerlijkheid ervaren (samipyamukthi), en
leven in het goddelijk bewustzijn
(sarupyamukthi), maar ook nog met God worden
verenigd (sayujya)! De weg van de toewijding
(bhakthimarga) resulteert ook in het kennen van het
Absolute (brahmajnana). Zelfs als de toegewijde
er niet om vraagt, zal God hem die kennis
schenken.
Inhoud
Woordenlijst
|